Fimmtudagur:
Snæfellsnes. Er orðin svolítið þreyttur á nöldrinu í mér. Ætla hér með að láta gott af mér leiða og fræða fólk um umhverfið og sögu Snæfellsnes:þjóðgarðurinn á Snæfellsnesi 1500km2. og var stofnaður 2001. Hann er yngsti þjóðgarðurinn og jafnframt sá eini sem liggur að sjó. Aðal einkenni þjóðgarðsins er að sjálfsögðu Snæfellsjökull en hann rís 1448m yfir umhverfið. Annað sem mér hefur fundist svolítið flott við þjóðgarðinn er hinn mikli fjöldi hella sem eru í hrauninu allt í kringum jökulinn. Einnig fjölbreyttnin í jarðfræði umhverfisins, eins og Lónadrangur, Svörtuloft og gígur eftir loftstein sem féll þarna til jarðar árið 1983. verð samt að viðurkenna að gígurinn stendur algjör lega upp úr. Gígurinn er samt ekki nema 1,5m í þvermál en er samt þess virði að kíkja á. Svörtuloft sem hefur verið mikill skipskaða staður gegnum aldirnar er líka staður sem krefst þess að sé kíkt á. Stórkostlegt bjargið og fuglalífið er þess viði til að kíkja á. Samspil land og hafs verður varla hrikalegra en á þessum stað og getur maður eytt mörgum klukkustundum við bjargið bara til að horfa á hina eilífu glímu milli sjó og lands. Síðast en ekki síst er það jökullinn sjálfur. Jökullinn er hæðstur á svokallaðri Miðþúfu eða 1448m.y.s. Jökullinn hefur samt mátt muna sinn fífil fegri enda er töluvert farinn á að sjá. 1990 er jökullinn mældur 15km2 og um aldamótin um 11km2 og er talið að hann sé jafnvel enþá minni í dag. Því er spáð að eftir um 50 ár verði varla hægt að tala um Snæfellsjökul sem jökul lengur. Er þetta áminning um hvað maðurinn hefur haft mikill áhrif á umhverfið sitt. Að barnabörnin okkar munu ekki hafa Snæfellsjökul til að dást að. Þetta eru aðeins nokkrir staðir á Snæfellsnesi sem eru þess virði að gera sér ferð til að skoða.